Ondanks alle voordelen van virtuele desktops in de cloud, zoals meer locatieflexibiliteit en gemakkelijkere BYOD-ondersteuning, bieden ze geen volledig zorgeloze ervaring voor IT.
Virtuele desktops kunnen veel waarde bieden voor organisaties, maar ze presteren alleen goed als ze de juiste afmetingen hebben. In sommige opzichten is dit niet anders dan wat organisaties zouden doormaken met fysieke pc's. Een gebruiker die creëertcomputerondersteund ontwerp (CAD)tekeningen hebben bijvoorbeeld een krachtigere pc nodig dan een gebruiker die alleen een browser of een enkele applicatie gebruikt.
Omdat gebruikers verschillende taakverantwoordelijkheden hebben, bieden aanbieders van cloudgebaseerde virtuele desktops van leveranciers zoals Microsoft verschillende maatopties. De truc die u, als beheerder van virtuele desktops, moet uitzoeken, is het vinden van de meest geschikte virtuele desktopgrootte voor elke taakfunctie.
Azure Virtual Desktop-hostingpools
Het aanpassen van de grootte van Azure Virtual Desktop-omgevingen is niet zo eenvoudig als andere soorten virtuele machines. U moet niet alleen rekening houden met de vereisten voor applicatiehardware, maar u moet uw dimensionering ook baseren op het type hostpool.Een van de eerste stappen bij het instellen van Azure Virtual Desktopis het creëren van een hostpool. Deze pools kunnen persoonlijk of gepoold zijn (Afbeelding 1).
De reden waarom het pooltype ertoe doet, is omdat het bepaalt of de virtuele desktops worden gedeeld. Die factor bepaalt op zijn beurt hoeveel van een belasting mogelijk op een virtuele desktop kan worden geplaatst.Volgensvoor Microsoft hebben persoonlijke pools een 1-op-1 gebruiker-naar-virtuele desktop mapping. Met andere woorden, elke virtuele desktop is toegewezen aan een specifieke gebruiker. Aan de andere kant worden gepoolde virtuele desktops toegewezen aan gebruikers op basis van beschikbaarheid. Wanneer een gebruiker inlogt, wordt deze toegewezen aan een van de virtuele desktops in de pool.
Gepoolde virtuele desktops zijn niet-persistent, wat betekent dat de instellingen en gegevens van de gebruiker niet op de virtuele desktop worden opgeslagen. De virtuele desktop wordt aan het einde van elke sessie teruggezet naar een onberispelijke staat, wat handig is voor de beveiliging. Gepoolde virtuele desktops kunnen ook multi-sessie zijn, wat betekent dat er op een bepaald moment meer dan één gebruiker een virtuele desktop kan gebruiken. In dit geval wordt elke gebruiker aangemeld bij een afzonderlijk profiel.
Persoonlijke virtuele desktops bieden over het algemeen betere prestaties omdat er nooit meerdere gebruikers vanaf dezelfde virtuele desktop zullen werken. Als u er echter voor kiest om gepoolde virtuele desktops te maken, moeten deze iets groter zijn, omdat er mogelijk meerdere exemplaren van apps tegelijkertijd in een andere sessie worden uitgevoerd.
Gebruikersgroepen definiëren voor een Azure Virtual Desktop-omgeving
De eerste stap bij het bepalen van de grootte van uw virtuele Azure-machines is het groeperen van uw gebruikers op basis van hun computerbehoeften. Net zoals sommige gebruikers misschien banen hebbenzou vereisen dat ze een krachtigere fysieke pc hebben dan andere, zullen sommige gebruikers onvermijdelijk krachtigere virtuele hardware nodig hebben dan andere. Microsoftdefinieertvier algemene gebruikersklassen.
- Lichte gebruikers. Arbeiders die de beschikbare hardware zo min mogelijk belasten. Bijvoorbeeld een gebruiker wiens taak het is om gegevens in te voeren. Een gebruiker die uitsluitend vanuit browsergebaseerde applicaties werkt, kan ook worden gecategoriseerd als een lichte gebruiker.
- Middelgrote gebruikers. Werknemers die enkele eenvoudige desktoptoepassingen gebruiken zonder het systeem aanzienlijk te belasten. Een voorbeeld van zo'n gebruiker kan iemand zijn die de hele dag in Microsoft Word werkt.
- Zware gebruikers. Werknemers die gebruik maken van iets veeleisendere desktopapplicaties. Dit kunnen makers van inhoud, softwareontwikkelaars of degenen die PowerPoint-presentaties maken en leveren zijn.
- Krachtige gebruikers. Werknemers die hun bureaublad zwaar belasten.Dit kunnen gebruikers zijn die CAD-tekeningen maken, bewerk video's, doe 3D-modellering of voer meerdere applicaties tegelijkertijd uit.
Aanbevelingen voor grootte voor Azure Virtual Desktop
De aanbevelingen voor de grootte van Azure Virtual Desktop van Microsoft variëren, afhankelijk van of de omgeving is geconfigureerd voor één sessie, wat betekent dat één gebruiker per virtuele desktop of voor meerdere sessies. Het volgende diagram illustreert de minimale hardwareresources die moeten worden toegewezen in een omgeving met één sessie op basis van het gebruikerstype.
| Gebruikerstype | vCPU's | RAM | Opslag |
| Lichte gebruikers | 2 vCPU's | 8GB | 32GB |
| Middelgrote gebruikers | 4 vCPU's | 16 GB | 32GB |
| Zware gebruikers | 8 vCPU's | 32GB | 32GB |
Er zijn nog twee andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden met betrekking tot deze maatrichtlijnen. Ten eerste, zoals je misschien hebt gemerkt, zijn er geen richtlijnen voor ervaren gebruikers. Daarom moet u de virtuele desktops van hoofdgebruikers aanpassen aan de eisen van de werkbelasting.
Het tweede belangrijke ding om te weten over deze richtlijnen is dat de opslagaanbevelingen geen ruimte bevatten voor de gebruikersprofielen. U hebt minimaal 30 GB extra opslagruimte per virtuele desktop nodig om aan het gebruikersprofiel te voldoen.
De maatrichtlijnen voor omgevingen met meerdere sessies werken iets anders. Naast het vermelden van een minimum aantalvirtuele CPU'sMicrosoft vermeldt bijvoorbeeld het aantal gebruikers dat de virtuele desktop kan accommoderen per virtuele CPU. Nogmaals, u hebt ten minste 30 GB opslagruimte nodig boven het vermelde minimum om gebruikersprofielen te kunnen gebruiken. Hieronder volgen de officiële richtlijnen van Microsoft voor omgevingen met meerdere sessies:
| Gebruikerstype | Maximum aantal gebruikers per vCPU | vCPU's | RAM | Opslag |
| Lichte gebruikers | 6 | 8 | 16 | 32GB |
| Middelgrote gebruikers | 4 | 8 | 16 | 32GB |
| Zware gebruikers | 2 | 8 | 16 | 32GB |
| Krachtige gebruikers | 1 | 6 | 56 | 340GB |
De waarden in de vorige tabel zijn de door Microsoft aanbevolen minimale waarden. Aanvullend. terwijl je in theorie een virtuele desktop kunt maken met minder vCPU's, stelt Microsoft dat geen enkele virtuele desktop ooit minder dan twee cores zou moeten hebben vanwege de manier waarop de Windows-desktopomgeving afhankelijk is van parallelle verwerking.
Virtuele desktops beginnen een afnemend rendement te ervaren zodra ze meer dan 16 vCPU's hebben gekregen. Dit komt door de overhead die gepaard gaat met planningsprocessen om de beschikbare vCPU's te gebruiken. Hoewel u een veelgevraagde virtuele desktop kunt uitrusten met 16 of meer vCPU-cores, mag u nooit een virtuele desktop maken met meer dan 32 cores.
Andere overwegingen voor gedeeld Azure Virtual Desktop
Als u van plan bent een omgeving te creëren waarin meerdere gebruikers een verzameling virtuele Azure-desktops zullen delen, is het belangrijk om rekening te houden met de structuur van uw AVD bij het bepalen van de grootte. U zult bijvoorbeeld moeten overwegen of het beter is om een paar echt grote virtuele desktops te maken die elk meerdere gebruikers kunnen verwerken, of dat het beter is om een groter aantal virtuele desktops te maken die elk maar een paar gebruikers kunnen verwerken. Het is duidelijk dat kostenkwesties een rol kunnen spelen, maar u moet uw planning vooral vanuit het oogpunt van prestaties beginnen.
Stel dat u 100 gebruikers op gemiddeld niveau heeft die virtuele desktops in de gedeelde cloud gaan gebruiken. Met dat in gedachten, is het vanuit het oogpunt van prestaties beter om 50 virtuele desktops te maken, elk met 8 vCPU's, of om 20 virtuele desktops te maken die elk zijn uitgerust met 16 vCPU's?
Het antwoord op deze vraag komt neer op een concept dat burst-capaciteit wordt genoemd. Een gebruiker zal niet alle CPU-cycli gebruiken die meestal voor hem beschikbaar zijn. Toch zullen er CPU-pieken optreden als gevolg van bepaalde gebruikersactiviteiten, zoals het starten van een applicatie.De virtuele desktop moet voldoende bronnen hebben om met deze bursts om te gaan.
In een of-of-situatie zoals het vorige voorbeeld, biedt de configuratie die de laagste gebruiker-per-core-verhouding biedt - of het hoogste aantal kernen per gebruiker - betere burst-prestaties. Persoonlijke virtuele desktops worden overigens niet gedeeld en bieden daarom de best mogelijke user-per-core ratio en de beste overall performance.
In het eerste scenario zijn er 50 virtuele desktops met elk 8 vCPU's. Dit betekent dat er in totaal 400 vCPU's worden gedeeld door 100 gebruikers. De totale verhouding is 4 op 1. Dit valt natuurlijk ruimschoots binnen de eis van Microsoft dat er niet meer dan vier gebruikers per kern op middelgrote VM's zijn. In feite is dit voorbeeld het tegenovergestelde - vier kernen per gebruiker, niet vier gebruikers per kern - dus deze machines zouden heel goed moeten presteren.
Voor de tweede configuratie met 20 virtuele desktops die elk 16 vCPU's hebben, heeft de pool een totaal van 320 vCPU's beschikbaar. Wanneer gedeeld door 100 gebruikers, is de verhouding 3,2 vCPU's per gebruiker of 3,2-op-1. Deze configuratie zou niet zoveel burst-capaciteit bieden als de vorige configuratie, omdat er minder kernen aan elke gebruiker worden toegewezen.
Realistisch gezien zijn beide configuraties waarschijnlijk te groot en zou je waarschijnlijk kunnen wegkomen met het gebruik van kleinere virtuele desktops. Er is zeker niets dat u ervan weerhoudt om uw AVD's op deze manier te dimensioneren, maar dit zou waarschijnlijk leiden tot buitensporige kosten, aangezien de gebruikers waarschijnlijk niet alle middelen zullen verbruiken die voor hen beschikbaar zijn.